Miejsce zamieszkania Waste i Toboe ul. Piątkowa13

Błąd ogólny nie mogę mieć obrazka
Jest to stary zakład psychiatryczny który powoli poddaje się czasu.

Weszłam po schodach na samą górę i skręciłam w lewo. Obecnie zamieszkiwałam pokoje dla personelu. Położyłam się na łóżku i zaczęłam rozmyślać o tym co się dzisiaj stało:
-Poznałam anioła cienia z chorą psychiką
-Moja koleżanka która jest aniołem stróżem w brutalny sposób zmasakrowała człowieka.

Zaszeleściły pióra i niewielki sokół wylądował na ziemi. Po chwili brązowe pióra zniknęły a zastąpiła je rozczochrana biała grzywka. Chłopak przyjrzał się niebu a potem bacznym wzrokiem zmierzył stojący nieopodal budynek. Powoli zbliżył się do niego a potem niepewnie wszedł do środka. Lekko przerażony poruszał się dalej, starając nie narobić hałasu.

Usłyszałam cichy szelest na dole. Było to dziwne ponieważ zwierzęta zazwyczaj omijały mój budynek. Postanowiłam to sprawdzić i zeszłam po cichu na duł.
Wychyliłam się lekko za rogu i wtedy zobaczyłam Toboe "Co on tu morze robić." pomyślałam i dalej obserwowałam go z ukrycia.

Anioł obrzucał wzrokiem wnętrze budynku, raz po raz wzdychając. Podszedł do ściany i lekko dotknął jej ręką. Po chwili dalej, lekko przerażony, błądził wzrokiem po ścianach. - Jest tu ktoś? - zapytał cicho, niemal niedosłyszalnie, jakby mówił do siebie.

-Wyszłam z swojej kryjówki powoli i powiedziałam- To tylko ja, nie ma się czego bać.

Toboe odwrócił się na pięcie, tak gwałtownie że zatoczył się i poleciał na ziemię. - Nie strasz mnie tak... - wyszeptał patrząc na nią uważnie. Potem dość szybko zerwał się z ziemi, z normalną dla siebie gwałtownością i omal nie wrócił z powrotem na podłogę. Splótł ręce i ustawił się stabilniej na nogach. - Co tu robisz? - zapytał.

-Mieszkam. Trafiłeś do miejsca które kiedyś było szpitalem psychiatrycznym.- Odpowiedziałam.- Proszę wejdź na górę, na dole jeszcze nie oprzątnęłam.- Powiedziałam wskazując na schody.

- Nie ma tam noży, nie? - zapytał niby żartobliwie jednak z poważnym wyrazem twarzy. Jego czoło zmarszczyło się, jakby intensywnie o czymś myślał. Potrząsnął głową i znów popatrzył na Waste. Potem powlókł spojrzeniem po ścianach i nieśpiesznie zbliżył sie do schodów.

-Są noże czasem muszę coś przekroić. Ale nie martw się nie wpadnę w szał i nie zacznę machać nożami.-Odparłam mając nadzieję ze to był żart.
-I co jak się czujesz? Żadnych ataków?

Anioł lekko się zaczerwienił. - Jest OK - odparł wzruszając ramionami. Chociaż czy można mu było wierzyć? Jakoś nigdy nie gadał dużo o sobie. Jednak tym razem to była prawda. Powoli wspiął się na pierwszy stopień i jeszcze wolniej na następny.

Gdy doszliśmy na miejsce wskazałam mu fotel stojący koło stołu i powiedziałam- Proszę usiądź. Chcesz herbaty?

- Taaa...- powiedział cicho siadając na fotelu. Potrząsnął głową po raz kolejny i przechylił ją na bok. Przygryzł dolną wargą, patrząc na ziemie.
Potem jak to miał w zwyczaju obrzucił wzrokiem wszystko wokoło, analizując każdy przedmiot i kodując go w pamięci.

Poszłam do kuchni na chwilę i jakiś czas później wróciłam niosą 2 kubki herbaty i cukierniczkę.- Proszę.- Powiedziałam do niego podając mu kubek.- Zamyśliłam się na chwilę a gdy się ocknęłam powiedziałam.- Wiesz, ja nadal nie wiem jak masz na imię.

- Może jestem bez imienny... - mruknął cicho popadając w stan zamyślenia. Czy oni wiedzieli jak miał na imię? Czy ich to w ogóle obchodziło. Trudno, teraz jest tu! - Jestem Toboe - powiedział. Wyjący? Czy to nie dziwne imię?