Niekończąca się ulica

Jest on wiecznie pogrążona mgłą.
Jest tu zazwyczaj wiele dusz, tylko nie urządzają
one sobie pogawędek, lecz zazwyczaj się kłócą.
W końcu przeklęci nie należą do najmilszych. [i]

Dołączył: 14 Mar 2012 Posty: 29 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/3

Mała Atlethia przyszła na miejsce bez powodu, bo nie miała nic porządnego do roboty. Tak, dziś pogoda nie dopisywała. Z nieba lunął deszcz niczym scebra, a mała raz po raz spoglądała pytająco na chmury. Dziweczynkę nie obchodziło że jest to miejsce nie bezpieczne. Spacerując ulicą szukała wzrokiem innych aniołów. Na szczęście, na ulicy panowała pustka, albo mała nie zauważyła nic nie bezpiecznego. Obejrzała się dookoła. Nic. Chcąc czy nie chcąc przemieniła się w psa. Może to był podstęp? A może znów coś knuła? Tego nie wiedział nikt, a istniała szansa że ona znowu będzie miała jakiś nie dopracowany plan. Spokojnym krokiem ruszyła, ale po co się zmieniac w psa? Chciała się wtopic w to czarno-białe tło. Nie wiedziała co ze sobą zrobic, i cała mokra usiadła na chodniku. Czekała. Na co? Aż ktoś lub coś ją skłoni do ruszenia się. Ciężko zobaczyc było cokolwiek w tej mgle, co sprawiało że była prawie nie widoczna.

Sue przywolana jakas silniejsza moca szla ulica. Jasniala jak biala gwiazda na ciemnym niebie. Jej biala sukienka, byla taka inna od odtoczenia. Czarne wlosy posklejane w straczki. Z oczu ciekly jej czarne smugi. Makijaz rozmamzal sie. Uzyla mozy, i skrzydla byly nie widoczne. Kroczyla tak z gracja. Nagle cos wyczola. Ale co? Nie raczej kogo? Niezwylke mlody umysl. - Witaj. - Powiedziala do psa.

Dołączył: 14 Mar 2012 Posty: 29 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/3

Dziewczynka od razu szłysząc kroki przemieniła się w dziewczynkę. Ale wstyd! Miała ukazać się jako zaśliniona i okropna bestia!? Co to to nie, wolała zachować choć ciut godności.
- Witaj.- odezwał się spokojny i opnowany głos. I choć Ath nie mówiła ekstremalnie głośno, tak czy siak głos był pewny siebie. Athlethia wyszła z pomiędzy mgły. Przyjrzała się aniołowi. Co jakiś czas spoglądała dookoła, lecz nie znalazła nic ciekawego. Znudzona otoczeniem, i samym jego wyglądem przeniosła wzrok spowrotem na anielcię. Chociaż wiedziała że dzieci nigdy nie rozmawiają z dorosłymi, nawet nie raczyła pomyśleć o jakimkolwiek skutku tej sytuacji. Ale to przecież anioł stróż. Nie, a może to właśnie źle że jest po tamtej stronie? Miała nadzieje że nie dojdzie do starcia, a w ostateczności rządała by porządnego wsparcia, bo jak dziewięcio- latka ma pokonać o wiele większą od niej anielice. Czekała na reakcje drugiej towarzyszki, bo nie wiedziała za bardzo co odpowiedzieć. Już odpowiedziała na jej pytanie, a raczej powitanie. Teraz chyba nie zacznie wścipsko wypytywać się o różne nie istotne rzeczy.

- Jak masz na imie?- Zapytala milym glosem.- Ja jestem Sue.- Dodala. Szczery usmiech pojawil sie na jej twazy. Lubila dzieci. Przykucnela by jej twarz byla na wysokosci twarzy dziewczynki. Przeeciez nie chciala sie nad nia wywyszac.

Dołączył: 14 Mar 2012 Posty: 29 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/3

Ath przechyliła głowę na bok jakby coś ją rozśmieszyło.
- Jestem Atlethia, ale jeżeli wyrażasz jakąkolwiek ochotę żeby mówić na mnie Ath, to nie ma sprawy.- odpowiedziała przyglądając się chmurom.
- A co Cię tutaj sprowadza?- zapytała ciekawsko odgarniając włosy z oka. Spojrzała na swoja sukienkę. Marnie to wyglądało. Cała mokra, ale Ath starała się to ignorować. No cóż, ona lubiła deszcz więc nie przeszkadzało jej to jakoś bardzo.

Dziewczyna zastanowila sie. Zrobila przy tym zagadkowa mine.- A wiesz ze nie wiem. Cos mi powiedzialo, ze bedzie fajnie.- Powiedziala radosnie. - A ty co tu robisz sama? Nie weelej bylo by znales kolezanke, do zabawy?

Dołączył: 14 Mar 2012 Posty: 29 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/3

E tam. W tej krainie to ja żadnej porządnej dziewczynki nie znajde. Jak się ktoś ciemności cacka to co ja poradze?- tym razem odpowiedziała kręcąc oczami. W sumie może i weselej, ale jak ma się przyjaźnić z jakimiś bojdudkami i tchórzami? Nie jest w stanie tego zrobić. Uśmiechnęła się i dodała:
- Co tutaj robię? Szuakm czegoś do roboty, Nie to dzień, ni to noc, a ja łaże po całej kranie i się nudzę.- powiedziała jakby troche smętnie. Spojrzała się na anielice ponownie, a potem popatrzyła się na ulice, na której stały.

Biedactwo. Umrzec w takim wieku. Straszne. Na sama mysl ogarnela ja zlosc. Jak mozna skrzywdzic dziecko. - Zawsze mozesz wejsc do swiata ludzi i odwiedzic dawnych przyjaciol.- Powiedziala do niej.

Zawsze byłam ciekawa jak wygląda Miasto Przeklętych, więc wybrałam się na zwiad.
Gdy przylatywałam nad miastem spostrzegłam swoją znajoma Sue oraz kogoś nieznajomego. Podleciałam bliżej i łagodnie wylądowałam.
-Cześć Sue. Witaj nieznajoma, jestem Waste.-Powiedziałam do dziewczyn.

WSZ

Dołączył: 14 Mar 2012 Posty: 29 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/3

Witaj. Jestem Atlethia.- odpowiedziała do Waste spokojnie. Dzisiaj same jasne anioły ją otaczyały. Burb~- zabrzmiał jej brzuch. Przydało by się coś spożyc. Zignorowała to. Podeszła do Waste i spytała się zaciekawiona:
- A skąd jesteś?- powiedziała otrzepując sukienke. Była tak morka, że aż nie było co otrzepywac. Jak już znajdzie sobie coś do roboty, to się nie będzie tak nudzic. Ciekawe czy Ath znowu myślała nad czymś ciekawym, czy tylko dumała nad tym o czym to dumanie rozpocząc.

-Ja jestem stamtąd.- Powiedziałam pokazując ręką kierunek z którego przyleciałam.
-Jest tam stary zakład psychiatryczny który przerobiłam na dom. Jesteś głodna?- Dodałam do odpowiedzi słysząc burczenie jej brzucha.

Dołączył: 14 Mar 2012 Posty: 29 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/3

Atlethia słuchała wpatrzona w każdy ruch ust Waste. Kiedy zadała jej pytanie na temat głodu, Ath skinęła głową, i odrzekła:
- No, w pewnym sęsie to tak... bo dawno nic nie jadłam. - przyznała się jakby było to wstydliwie. Nie chciała sprawiać Waste dodatkowych kłopotów. No bo jak, nie wypada tak się narzucać że jest się głodnym. Nie chciała także przypadkiem przeszkodzić sobie i Waste w rozmowie.

-Zaprosiłabym cię do domu na obiad ale niestety mam tam straszny bałagan i wchodzenie tam grozi ponowną śmieciom.-Powiedziałam zastanawiając się co powinnam teraz zrobić. Nie należało przecież zostawiać tak sprawy.
(to kłamstwo ale piszę w domu więc nie mogę cię zaprosić)