Komnata Królewska

-Za idealnego nigdy się nie uważałem. Ale wolę wiedzieć na czym stoję.- Odparłem spokojnie.

Aniol parsna.
- Powiem ci na czym stoisz. Stapasz po bardzo starej podlodze, bardzo starego zamku.
Odparl kpiaco.

-A ja myślałem ze siedzę na bardzo starym łóżku.-Powiedziałem nadal spokojnie ignorując jego kpinę.

- Tak ale po nim nie stapasz.
Zasmial sie cicho. Jak on to kochal. Podniusl sie i oparl o Misse. Teraz mugl obserwowac to bezradne aniolatko.

Ziewnąłem szeroko i powiedziałem.- No cóż idę skoro nie macie nic ciekawego do powiedzenia.-Nie udawałem, lepiej się bawiłem grając z tym drugim archaniołem cienia.

- ha, pekasz, no trudno Missa zostaniemy sami.
Powiedzial kladac glowe na jej brzuchu. Przychylil ja by spojzec na jej twarz. Wyciagna jedna reke i chwycil j za dlon.

Powoli poszedłem kawałek dalej spojrzałem w górę i wyfrunąłem przez dziurę.
WSZ

Matt obrucil sie na brzuch.
- To co robimy? Czyija kolej?
zapytal juz innym tonem, takim jak wczesniej z nia rozmawial.

Missa przesłuchiwała się bezradnie.
- Hymmm. A czy to ważne?
Przechyliła głowę na prawą stronę.
- Wiesz jestem dość zmęczona. Może wpadniemy
do mnie? Mam tu od nie dawna dom.
Po czym spojrzała w gorę by upewnić się czy aby
na pewno archanioł odleciał.

- zabral bym cie do mnie ale moj dom to jezioro, zgoda mozemy pujsc.
Powiedzial wstajac.

Missa powoli wysunęła rękę ukazując
kierunek drogi do jej drogi.
Rozwinęła skrzydła.
- No to jak lecimy?
Uśmiechnęła się po czym wskoczyła na
jeden z kamieni. Odwróciła się i wyskoczyła.
//WSZ.1/2//

// WSZ 2/2 //