Brama Do Świata Żywych

- Nuda, i brak celu.- Powiedziala obojetnie. Po czym sie usmiechnela. - a wy co robiliscie zanim wam przerwalam?

-Tylko rozmawialiśmy, nic szczególnego.. - odparł beznamiętnie, prostując sylwetkę

-On uważa że nie ma uczuć bo są one słabością. Poza tym nie widzi niczego ani nikogo dobrego na tamtym świecie.- Powiedziałam wskazując w stronę najpierw Arta a później bramy.

-Bo nie ma. Każdy nosi w swym sercu zło, więc nie może być w pełni dobrą osobą

- Jak bys nie mial uczuc, to zabil bys nas bez skrupolow, a nawet to bylo by uczuciem, bys czyl ze to zrobiles a czucie zalicza sie do uczuc, co do tego zla czlowiek urodzil sie tyle samo zly co dobry. I to od niego zalezy jak bedzie postepowal, dlatego niema czlowieka na skros zlego ani na skros dobrego. Bo nawet jezus nie byl idealny.- poweidziala to i oparla sie o drzewo. Po chwili namyslu postanowila cos jeszcze powiedziec.
- Nie ma ludzi zlych i dobrych i ludzi postepujacych dobrze i zle. Kazdy czlowiek jest idywidualnoscia i kazdy ma inne pojecie dobra i zla. Jak by sortowac ludzi na dobrych i zlych, dodawalibysmy im cechy innych ludzi koltorymi nie sa. Ja nie uznaje pojecia dobra i zla. Jest prawosc i przeciwiestwo prawosci. Ja no nie stety zaliczam sie do tych drugich ale to wy sami musicie sie zaliczyc a nie pozwoic komus to zrobic. To tak jak by powiedziec ze wszyscy emo sa zli i wszyscy sie tna.- skonczyla i zrozumiala ze chyba zmienila temat i ze wydobyla z siebie troche za duzo slow. Ale co mogla poradzic jak tal bardzo uwielbiala dyskusje.

-Nie mógłbym zabić kogoś, kto raz już przetrwał śmierć. Rzecz w tym, że ludzki świat brnie porażającym tempem w kierunku samoistnej zagłady

- Oj da sie zabic umarlego, ja tego dokonalam, zabijasz jego dusze. Jesto trudne ale wykonalne.- Powiedziala dumna z siebie.

-Nie zabijam dusz. Jeśli, tak jak mówicie, dobro istnieje to dusze ludzkie są jedynym ratunkiem dla umierającego świata.

- Och nie umiesz mysles pozytywnie. Jedni umieraja ale w tej samej chwili sie rodza. A jak bysmy nie zabijali siebie na wzajem to by nas bylo za wiele.- powiedziala rozbawiona jego upartoscia. - a dlaczego uwazasz ze nie masz uczyc?- Zapytala lagodnie.

-Uczucia straciłem wiele lat temu, umierały we mnie z każdym dniem, z każdym widokiem okrucieństwa i bezwzględności ludzkiej..

- Ale bezlitosnosc to tez uczucie. Skam tez jest uczuciem, uczuciem smaku. Wiec masz uczucia tylko sobie o tym sprawy nie zdajesz.- Powiedziala wpatrujac sie w niego.

-Być może. Ale czym są uczucia w świecie pełnym pogardy i nienawiści? Jaki jest sens w łudzeniu się, że może być lepiej, w tworzeniu fałszywej nadziei? - spojrzał jej w oczy.

-Nadzieja, nawet fałszywa, może dać siłę by przezwyciężyć problem. Ale ja już idę. Do zobaczenia Sue.- Powiedziawszy to odleciałam.
WSZ

- Och miec nadzieje to juz ina nsprawa a robic sobie nadzieje jeszcze inna. Zlo to tez uczycie, jest uczucie zla. A natomiast nadzieja to matka glupich. Jak to powiedzial kiedys ktos madry. Brak nadzieji jednak oznaczaglupote jeszcze wieksza, bez nadzieji nie ma mazen, mazen, wyobrazni, i tak to wszystko wali podstawy pewnego swiata. Ale teraz sie na suwa pytanie czym jest pewnisc i czego mozemy bys pewni, kazdy by powiedzial niczego, ale mowiac to jestesmy pewni ze nic nie jest pewne. I tak zataczamy bledne kolo. Ktore w koncu wraca do nadzieji.- Powiedziala to spokojnie i melancholijnie. Oczywiscie mogla by tak ciagnac w nieskonczonosc uwielbiala filozofie. I te wszystkie pytania. Byla pewna swoich pogladow i zawsze kozystala z koazji by je wyrazic.

-Tkwiąc w błędnym kole nigdy nie uda nam się osiągnąć przełomu w swoim życiu, nie można zmądrzeć popełniając wciąż te same błędy.