Brama Do Świata Żywych

Wrota do świata żywych. Każda dusza może tam się przenieść przechodząc przez nie. Powinny stać tu dwa anioły które pilnują by nie powołani nie przedostali się do krainy zmarłych.

Przeszłam przez bramę i w postaci ptaka zaczęłam latać nad mieszkaniami ludzi szukałam negatywnych emocji śpiących, gdy je znajdowałam szukałam te które dotycz a dzieci. W końcu zdecydowałam się na jednego człowieka i wkradłam się w jego sen.
Sprawiłam by poczuł ból który sam zadał (Jednak co zrobił nie napiszę). To byłą moja zemsta. Moje koszmary przeszły na prześladowców osób do mnie podobnych.
Rano człowiek ten zwlekł się niemrawo z łóżka, była to najgorsza noc w jego życiu. Uśmiechnęłam się wyszłam przed dom i zmieniwszy się w ptaka odleciałam.
WSZ

Przefrunęłam przez bramę do świata ludzi i zaczęłam krążyć czekając na Sue.
Zastanawiałam się jak wygląda jej siostrzyczka, czy jest równie ładna co Sue, czy jest przyjazna czy nie. Byłam po prostu ciekawa.

Lesac zatrzymala sie przed brama. Przemienila sie w dusze i przeszla przez brame. Z tamtad przeniosla sie do Margaret. Stanela obok niej. Widziala jak po policzkach dziewczynki splywaja lzy. Podeszla do niej jak naj blizej i chociaz jej nie widziala, to mogla wyczuc jej obecnosc. Przemowila do jej mysli, pocieszajac ja i mowiac co ma powiedziec by zalagodzic sytuacje. Margaret sluchajac polecen siostry wybrnela z sytulacji. Teraz odchodzila do swojego pokoju. sue podazyla za nia. Postanowila sie jej ukazac na kilka sekund. Poczekala az polozy sie. Gdy sie ujawnila zaczela mowic szybko. -Nie martw sie, ja zawsze jestem przy tobie i bede cie chronic i pomagac.- mala dziewczynka nie wygladala na zdziwiona. Jednak zanim zdazyla przemowic Sue sie rozplynela. Wyczekala az siostra zasnie i wrocila do krainy zmarlych.
WSZ

Gdy Margaret zasnęła bez problemu ją namierzyłam w frunęłam przez okno i przyjrzałam się jej. Tak jak się spodziewałam była podobna do siostry.
-Śpij dobrze dziewczynko- powiedziałam zsyłając dla odmiany najpiękniejszy sen jaki sobie wyobraziła. Stworzyła jej w myślach idealną scenę spotkania z siostrą.
Dziewczynka uśmiechnęła się przez sen spokojnie wróciłam do świata zmarłych.
WSZ

Sue przeleciała przez bramę. W mgnieniu oka znalazła się przy siostrze. Mężczyzna z nożem już zamieżał poderżnąć jej gardło gdy anielica kopnęła go w klatkę piersiową. Przewalił się oszołomiony. Poderwał się i ponowił atak na Margaret. W tedy Sue uniosła go nad sobą. Wzbiła się ponad linę chmór. Mężczyzna z trudem łapał powietrze. Jednak ona nie znała litości. Podleciała jeszcze wyżej. Facet dostał drgawek. Ale Sue nie odpuściła. Zleciała z nim w dół. Postanowiła podręczyć go przed śmiercią. Kochała to. Udeżyła min o bydynek. - Nie ładnie atakowa małe dziewczynki.- Wycedziła mu zimno w ucho.- Pożałujesz.- Dodała lodowatym głosem, pozbawionym uczuć. Lewą rękoltrzymała go w powietrzu. Prawą przyłozyła mu do klatki piersiowej. Wyczóła przespieszone bicie serca. Wbiła dłoń w ciało. Chwuciła za pulsujący nażąd. wyrwała go. krew trysnąła. Ochlapała jej białą sukienkę i przechodniów. Mężczyzna fkonał w drgawka. Rzuciła jego rzczątkami o ziemnię. Zrobiły wgniecenie w betonie. Zleciała i spojżała bezlitośnie na to co tam leżało. Splunęła. - Szkoda, że tak krótko to trwało. Zgniotła bijące jeszcze serce. Cisnęła nim w jakiegoś przechodnia. Obojętnie jak by nigdy nić zostawiła oszołomionych ludzi. wróciła do niczego nie widzącej Margaret. Odprowadziła ją do domu i spokojnie wróciła do bram.
WSZ

Przyglądałam się całemu zdarzeniu z powierza i byłam oszołomiona że w Sue jest tyle agresji. Gdy anielica uporała się z tym człowiekiem podeszłam do jego z włok rozglądając się z duszą. "Czyżby tak szybko uleciała ze nie zdążyłam jej nawet zobaczyć?" pomyślałam. "Raczej nie trafi do nieba." Rozewrzałam si ę jeszcze i pofrunąwszy stronę bramy rozmyślałam na temat tego co się stało.
WSZ

Usiadłam na kamieni w pobliżu bramy i czekałam aż ktoś spróbuje ją przekroczyć.

Podszedł pewnym krokiem do bramy, próbując ją przekroczyć.

Wyczułam obecność osoby która zbliżała się do bramy. Szybko przejrzałam jego myśli i historię. To czarny anioł pewny siebie wciąż szukałam celu przekroczenia bramy, pierwszy raz używałam swoich uprawnień strażnika. Powoli wychyliłam się z pomiędzy drzew.

Zatrzymał się widząc postać dziewczynki. Jego twarz nie wyrażała żadnych emocji.
-Witaj - odezwał się chłodno.

-Witaj- Zrobiłam krótką płazę szukając jego imienia.- Artanis.
Chciałam zobaczyć jak zareaguje na swoje imię wypowiadane przez obcą martwą dziewczynkę.
Podeszłam bliżej tak by widział moją twarz.

Jego brew lekko drgnęła w wyrazie zaskoczenia. Przyjrzał się jej uważnie i zdjął kaptur, ukazując twarz pokrytą u dołu kilkudniowym zarostem i zmęczone, ciemne oczy.
-Skąd znasz moje imię?

-Brama mi powiedziała.- Odpowiedziałam krótko niewiele wyjaśniając.
Podeszłam do przejścia i delikatnie pogładziłam metalowe pręty.

-Brama?- powtórzył cicho, nie wiedząc jak to możliwe. Nie wyglądał jednak na szczególnie zainteresowanego.
-Do czego ona prowadzi?